Ҳарчанд аз хиёнату ваҳшатҳои соли 1992 то ба имрӯз чандин даҳсола гузашта бошад ҳам, аммо ҳанӯз ҳам доғ аз дили мардум нарафтааст. Ҳанӯз ҳам хуни зиёда аз 150 ҳазор нафар қурбониёни бегуноҳ сард нашудааст ва ҳанӯз ҳам касе аз наҳзатиёни палид барои ин хиёнати бузургашон интиқом нагирифтааст.
Аммо бо вуҷуди ҳамаи ин хиёнатҳо ва фалокатҳои ба сари миллати тоҷик овардаашон наҳзатиёни палид имрӯз ҳам ором нагирифта дар хориҷи кишвар бар зидди миллати тоҷик мубориза мебаранд ва талош мекунанд, ки обрӯву мақоми кишварро дар арсаи байналмилалӣ паст намоянд.
Ин ҳаромзодаҳои наҳзатӣ ҳатто тасаввур ҳам намекунанд, ки миллат ҳамин хел беҷавоб намемонад ин хиёнатҳоро ва ҳатман рӯзе ресмони сурх рагҳои хунгарди ин лаинони наҳзатиро хоҳад бурид.
Мо устодони кафедра ин рафтори наҳзатиёни малъунро маҳкум намуда, нест бод ТТЭ ҲНИ, яъне терроризм мегӯем.