Рӯзи 8-уми май дар минтақаи наздисарҳадӣ муноқишаи марзӣ сар зад, ки саркардагон ва иқдомкунандагони ин муноқиша қирғизҳои бадкеш мебошанд. Мувофиқи маълумотҳои ба даст омада, қирғизҳо нахуст заминҳои ҷониби Тоҷикистонро худсарона ғасб намуда, дар ҷавоб ба он ки ин заминҳо баҳсбарангез асту ҳоло касе ҳуқуқи ғасби онро надорад, қирғизҳои саҳроӣ ба ҷониби сокинони маҳалли сангу шағал партофта дар ниҳоят аз силоҳи оташфишон истифода кардаанд, ки дар натиҷа чандин сокини маҳаллӣ захмӣ гардидааст.
Суоле ин ҷо пайдо мешавад, ки чаро қирғизҳо худсарона заминҳои моро ғасб мекунанд?
Оё онҳо ҳуқуқи ба сари аҳолии осоишта тир кушоданро доранд?
Ин суолест, ки аз ҳукумати марказии қирғизҳо ҷавоб мехоҳад. Зеро бо ин кор қиргизҳо аҳдномаву уҳдадории байналмилалии худро сарфи назар намуданд, ки ин ҳам барои қирғизҳои саҳрогаштаву давлатнадида оқибати нек надорад.
Ҳамчунин сарҳадбонони қирғиз муқаррароти низомиро вайрон намуда, бар сари аҳолии осоиштаи бесилоҳ оташ кушодаанд, ки ин ҷинояти маҳз мебошад ва бояд мақомоти қудратии давлати ҳамсоя ба ин ҷавоб диҳад. Ин амал ҳарчанд дар назар содда менамояд, аммо ҷавобгарии байналмилалӣ дорад, ки мо инро то охир аз қирғизҳои бефарҳанг ва саҳронишину дур аз фарҳанг талаб мекунем.
Халқи тоҷик ҳаргиз душмани худашро намебахшад ва он ҳам замоне, ки ҳамсояааш душманона рафтор мекунад ва бар сари сокини бесилоҳ аз яроқ истифода менамояд. Ҳарчанд дар тӯли таърих миллати тоҷик ба бисёр қавмҳо замин додааст ва бисёр қавмҳоро соҳибҷой кардааст, ки якеаш ҳамин қирғизҳои саҳроӣ мебошанд.
Акнун ин қирғизҳо имрӯз соҳиби замин шудаанду даъвои замини моро мекунанд, ки ин бисёр ҳам аблаҳонаву авбошона аст. Зеро то дирӯз ин сарзамин моликияти кишвари азизи мо буд, акнун қирғизҳои бадавӣ ин заминҳоро мехоҳанд аз мо бигиранд ва он ҳам ба тариқи таъсир расонидан ба аҳолии осоишта, куҷост адолат?
Ин амали қавми қирғизро мо ҳаргиз намебахшем ва ҳаргиз иҷозат намедиҳем, ки чунин амалҳо дубора сар занад, зеро қирғиз ҳаққи замини моро соҳиб шуданро надорад!
М. Абдусаломов
омӯзгори ДКМТ