Падару модар фарзандро бо як ҷаҳон орзуву ниятҳои нек тарбия намуда, ба воя мерасонанд ва ҳамеша дар ҳаққи фарзандон дуоъои нек мекунанд. Хусусан духтарон, ки дар вақти ба шавҳар баромадан ба хонадоне меравад, ки аҳли он хонадон барои ӯ тамоман бегонаанд. Волидайн бояд, духтаронеро, ки ба хонаи худ мебиёранд, ҳамчун духтари худ қабул кунанд барои камбудиҳои ҷойдоштае, ки рӯ ба рӯ мешаванд дар зиндагӣ ба онҳо ҳамчун ба фарзанди худ насиҳат кунанд, то ки хонавайрон нашаванд. Афс¢с имр¢з баъзе хушдоман³о ба ¿ои наси³ат келинро бадном карда хонавайрон мекунанд. Дар То¿икистони азизамон бисёр занон, духтар³о ва ¿авонони ноболиѓ имр¢з ба худкушї ва ба кор³ои номатлуб даст зада истодаанд. ²амаи ин мушкили³о аз сабаби бемаълумот будани баъзе хонавода³о шуда истодааст. Оила бояд ³ам аз тарафи мард ва ³ам аз тарафи зан хуб омода шавад, ки дар оянда зиндагии фарзанлони он³о ба мушкили³о дучор нашаванд. Зеро бахту саодати зиндагї аз оила сар мешавад. Дар оила бояд ме³ру му³аббати самимї бошад. Дар ку¿ое, ки ме³ру му³аббат аст, дар он ¿о ³ам баракат ва ³ам саломатї пойдор аст.
Худованди карим барои пойдор ва муста³кам гардидани ¿амъият³о, мутта³ид намудани инсон³о нико³ро ¿орї намуд. Аммо дар айни замон ба назар мерасад, ки ¿авонони мо ба нико³ ³ама¿ониба омода нестанд, аз шарту шароит ва во¿иботи он ба пуррагї ого³ї надоранд. Оиладор шудан тиб¾и суннат³ои Пайѓамбар (с) ³аёт гузаронида со³иби фарзандони соле³ гардида, аз худ мероси гаронба³ое ба насли³ои ояндаи худ гузоштан аст. Дар баъзе оила³о аз сабаби ¾аблан ба ин мар³ила омода набудан ё дар оила тарбияи хуб нагирифтан аз р¢з³ои аввали зиндагонї ¿ан¿олу низоъ оѓоз мешавад ва ба нохуши³о, вайроншавии оила рафта мерасад. ²аёт гармию сардї, талхию ширини³о дорад. Дар баъзе ³олат³о волидайн фарзандони худро барои аз ягон масъулият пештар халос шудан барва¾т хонадор мекунанд. Бояд фарзандон аввал худашон барои оянда зиндагї кардан со³иби маълумот бошанд, хусусан ¿авондухтаронро дар назар дорам, ки агар духтарони мо со³иби маълумот набошанд дар оянда ба мушкили³о дучор мешаванд, зеро духтар ва¾те, ки ба шав³ар мебарояд, модар мешавад. Ояндаи фарзандон дар дасти модар аст, агар маълумот дошта бошад, фарзандони худро хуб хононда ба воя мерасонад. Барои духтарон ва модарон имр¢з аз тарафи Пешвои миллат тамоми шароит³о му³айё шуданд ва шудаистодааст ва мо бояд барои духтарони худ ом¢хтани касбу ³унар ва хонондани он³о дар донишго³³о к¢шиш намоем, ки он³о касбу ³унарро аз худ кунанд ва дар оянда дар зиндагї ба оила ва хал¾и худ са³ми арзанда гузоранд.
Имр¢з дар То¿икистони азизамон бисёре аз ¿авонони мо ба кор³ои номатлуб даст зада истодаанд, ва¾те ки дар бораи он³о маълумот гирифта мешавад, маълум мешавад, ки худи он³о ва модарони он шахсон бе маълумот мебошанд. Ба фикри ман имр¢з бояд на фарзандон волидайнро ниго³бинї кунад, падару модарон бояд фарзандони худро аз синни ¿авони хуб тарбия намуда, барои донишом¢зии он³о ягон чизро дареѓ накунанд, то ки он³о дар оянда баъди хатми мактаби миёна дар донишго³³о та³сил намуда , барои ояндаи оилаи худ ва Ватани азизамон са³ми худро гузоранд, ки ин вазифаи ³ар як фарди то¿ик мебошад.
Баъзе падару модарон фарзандони худро ма¿бур карда хонадор мекунанд баъди он со³иби фарзанд мешаванд ва аз ³амдигар ¿удо мешаванд. Ин кори нодуруст аст, мо волидайн бояд пеш аз хонадоршавии фарзандонамон хуб фикри кунем, ки он³о дар оянда аз у³даи ин кор баромада метавонанд ё не. Зиндагї бе камбудї намешавад. Дар ³ар оила норасои³о ву¿уд дорад. Ба ³амаи ин бояд сабру то¾ат кардан лозим аст, ки ¿авонон хонавайрон нашаванд. Агар калонсолон ба ду нав¿авон дар ³олат³о хашму ѓазаб камбудию норасої панду наси³ат намуда, он³оро бо сабру то¾ат даъват намоянд, дар он сурат ало¾аи он³о муста³кам мегардад ва зиндагонии он³о хуб мешавад.
Танҳо бо донишомӯзӣ ва забономӯзӣ мо метавонем, фарзандони худро аз мушкилиҳо халос намоем. Агар имрӯз ҳар яки падару модар духтарони худро ба ҷои барвақт ба шавҳар додан соҳиби маълумот ва касбу ҳунар кунад, фарзандони мо ҳеҷ гоҳ ба мушкилӣ дучор намешаванд.
Сурма Силмонова,
омузгори кафедраи забони давлатӣ ва хориҷии ДКМТ