Хиёнатро мардум ҳар гуна баҳо медиҳанд ва таърифҳои гуногун дорад, аммо хиёнаткор ҳамон як хел дониста мешавад ва таърифаш ҳам хиёнаткор аст. Яъне, касе ба хиёнат даст зад дигар дар ҷамъият ба унвони хиёнаткор дониста мешавад ва касе дигар намехоҳад, ки бо ӯ робита дошта бошад.
Аъзоёни Ташкилоти террористӣ-экстремистии собиқ Ҳизби наҳзати ислом низ ҳамин хел хиёнаткор мебошанду борҳо хиёнат кардаанд, аммо имрӯз дигар ҷомеа ононро намепазирад ва ин наҳзатиёни хоин ва террорист ба хотири ба дили ҷомеа роҳ ёфтан аз макру ҳилла ва найранг истифода мекунанд, ки ба ин макри онон танҳо инсонҳои ноогоҳ аз ҳақиқат ва кӯрдил дода мешаваду зуд гумроҳ мегардад.
Яке аз чунин ҳиллагарони наҳзатӣ, хоин ва бадкеши наҳзатӣ М. Садриддини хоин ва палид мебошад, ки бо ҳиллаву найранг ва макри наҳзативу палидолнаи худ мехоҳад мардумро гумроҳ созад. Ин М. Садриддини террорист аз хурдсолӣ дар гирдоби найрангу фиреб ва макр ба воя расидааст, ки имрӯзҳо бештар талош менамоянд, то ҳамин амали номатлубашро идома диҳаду бар миллат хиёнат намояд ва ҳамин аст, ки имрӯзҳо чандин барномаҳо дар сомонаҳои иҷтимоӣ роҳандозӣ намудааст, то ҷомеаро аз ҳамин роҳ ба роҳи хато ва ба уқёнусӣ тираи гумроҳӣ тела диҳад.
“Минбари муҳоҷир” аз ҳамон барномаҳои хоинонаи наҳзатиёнест, ки ба хотири фиреби ҷомеа ва гумроҳ сохтани мардуми пастфитар имрӯзҳо аз ҷониби М. Садриддини хоин роҳандозӣ шудааст.
Аз ин лиҳоз, бояд мардум донанд, ки ин наҳзатиёни хоини душмани миллат ва хоинони бадкеш буданд, ки хуни миллатро мерехтанд ва имрӯз бо ин барномаҳои иғвобарангезонаи худ мехоҳанд, ҷомеаро ба роҳи нодуруст ҳидоят намоянд, ки ин амал дигар хиёнати маҳз мебошаду ҷавонон бояд ба сафсатаҳои ин хоинон дода нашаванд.
Меҳвар Абдусаломов
омӯзгори Донишкадаи кӯҳию металлургии Тоҷикистон