Бо вуҷуди фароҳам овардани шароити тоату ибодат барои пайравони Ислом, тӯдае саъй мекунанд, ки мазҳаби тундгарориро ҷорӣ намоянд. Ба ин мақсад бештар ҷавононро ба доми тазвир мекашанд, ки ҳеҷ қобили қабул нест.
Рисолати ҳар як чавон имруз такмили дониш ва омузиши касбу ҳунар аст, на пайравӣ ба дину мазҳаби бегона. Дари ҳунаристону донишкада боз аст. Марҳамат, пайи таҳсил шавед.
Аз найранги зимомдорони дини ислом ба танг омада шоира Зебуниссо фармуда буд:
Дин агар ин асту имон ин,
Риштаи тасбеҳро зуннор хоҳам карду рафт.