Хабари захмӣ шудани Шукрона аз тири қирғизон, ки дар заминаш машғули кори кишоварзӣ буд, моро хеле нороҳат кард. Зеро чандин соли охир қирғизон гӯё ақлу идрок ва фаросатро аз даст дода бошанд, ки бидуни ба инобат гирифтани ҳуҷҷатҳои таърихӣ, санадҳои қонунӣ, даъвои замин мекунанд ва дар сарҳат муноқиша бармеангезанд, сокинони маҳаллаҳои наздисарҳадиро, ки дар замини қонунии худ нишастаанд, нороҳат мекунанд, ранҷу азоб медиҳанд, ки ин бисёр ҳам амали нодурусту ғайриинсонӣ мебошад.
Қирғизҳо имрӯз фаромӯш кардаанд, ки дар замини тоҷикон сукунат доранд ва фаромӯш кардаанд, ки маҳз ба шарофати тоҷикон соҳибзамин гардидаанд. Албатта, ин носипосиву ноадолтии қирғизро нишон медиҳад, ки ҳаққи ҳамсоядориро намедонад, фарҳанги инсониро намедонад ва инсонвор зистанро наомӯхтаанд. Агар қирғизҳо инсон мебуданд, қадри зан модарро медонистанд, бар сари зан-модар тир мекушоданд?
Агар қирғизҳо инсон мебуданд, оё бар сари аҳолии осоишта тир мекушоданд?
Маълум мешавад, ки қирғиз дигар ақлу идрокро аз даст додааст ва хулқи инсониро ҳам аз даст додаасту боз ҳам ба ҳамун шеваи қадимии худ, яъне саҳронишинӣ гузаштааст. Боз ҳам одати гузаштаи худро, касби қадимаашро пеш гирифтааст. Яъне дигар инсонвор зистан барои қирғиҳо писанл нашудааст ва ин ҳам боз дар асри 21.
Мо, устодони кафедра ин рафтори нодуруст ва хиёнати қирғизонро маҳкум намуда, бар онҳо гуфтани ҳастем, ки инсонвор зистанро омӯзанд!