Ҳарчанд дар бисёр мамлакатҳои дунё хоинонро дар расонаҳо ва шабакаҳои иҷтимо ба таври шустарда инъикос менамоянд ва аз онҳо ба таври лозимӣ чеҳракушоӣ мекунанд, аммо ҳанӯз ҳам барои баъзе нафарон ин панд намешавад. Зеро боз ҳастанд афроде, ки ба ин амал ба таври дигар менигаранд ва хиёнатро аз ҷумлаи беҳтарин василаи зиндагӣ интихоб мекунанд.
Ба мисоли ин тоифа метавона аъзоёни ТЭТ ҲНИ-ро ба таҳлил кашид, ки шурӯъ аз солҳои 90-уми асри гузашта ба хотири пули ҳангуфт ёфтан ва зиндагии хуб доштан, аз ҳисоби хориҷиён ба Ватану миллати хеш хиёнат намуда, ҳатто бадтарин амалҳову ҷиноятҳоро нисбати ҳамватанони хеш раво дидаанд, ки ин бисёр ҳам шармовару нанговар аст.
Зеро дар мисоли аъзоёни ТЭТ ҲНИ мо метавонем фақат ва фақат авбошҳову хоинони разилу, тоифаи бесаводу бефарҳанг ва разилу ваҳширо тасаввур намоем, ки дар ниҳодашон заррае ҳам аз одамгарӣ дида намешавад. Ин аз он шаҳодат медиҳад, ки дар ҳақиқат ҳам ин тоифаи бадкеш малъуну баднафс ҳастанд ва аз ин тоифа инсонҳо бояд ҳазар кард, зеро онон фақат сурати одами доранду сирати ҳайвонӣ.
Мо устодони кафедра ин рафтори хоинони миллатро ба таври комил маҳкум намуда, гуфтанӣ ҳастем, ки марг бар хоинони миллат!