Имрӯзҳо мебинем, ки як қатор хоинони бадкеши миллат, аъзоёни ТТЭ ҲНИ дар хориҷ аз кишвар истода бар алайҳи миллати тоҷик мубориза мебаранду талош мекунанд, то обрӯву мақоми кишварро дар арсаи байналмилалӣ коста гардонанд. Ва барои ин амалашон аз хоҷагони хориҷияшон маблағҳои ҳангуфтеро ба даст меоваранд, ки мақсаду маромашон ҳам душванӣ варзидан бар миллати тоҷик мебошад. Аммо ин наҳзатиёни манфур ва хоин намедонанд, ки ҳеҷ инсони бовиҷдону мардсифат Ватанашро намефурӯшад, танҳо ноҷинсу бадкирдору ғуломтарбия ватанашро бар душман мефурӯшад.
Аз ин лиҳоз тамоми наҳзатиёнро одам гуфтан иштибоҳи бузург мебошад, чунки онҳо сурати одамӣ доранду сирати инсонӣ не ва ба як ҳайвони фармонбардор мубаддал гардидаанд, ки ҳатто қадри ватаншонро ҳам намедонанд.
Ҷавонони мо бояд донанд, ки мард ва инсони солимандеша ҳаргиз ватанашро намефурӯшад, яъне иваз намекунад, танҳо буздил ва ҳаромзодаву ҳайвонтарбия даст бар ватанфурӯшӣ мезанад мисли аъзоёни ТТЭ ҲНИ.
Мо, омӯзгорони кафедра ин рафтори душманонаи наҳзатиёнро комилан маҳкум намуда, бар онҳо шарматон бод мегӯем!