Ба таърихи гузаштаи халқи тоҷик нигарем, талошҳо ва забткориҳои зиёдеро мушоҳида менамоем. Аз он ки имрӯз Кабирӣ барин як сиёсатмадори гуреза ҳаракати босмачигариро ба озодихоҳӣ монанд мекунанд, басо хандаовар аст.
Зеро усули муборизаи босмачиҳо бештар забткорӣ ва шабохун задан буд. Шояд ҳамин хислат писанди Кабирӣ афтода бошад, ки пайравони наҳзатиро ба дунболи ин” қа ҳрамониҳо” мебарад.
Аслан, ҳар нафар бояд нахуст аз таърихи халқи худ воқиф бошад. Вагарна, дар асорати ҷаҳолат мемонад ва нафари ҷоҳил ба ҳар кори зишт қодир аст.
Аз ин хотир, ба воқифӣ даъват ба амал меорем!