Дар нишасти САҲА билохира наҳзатиёни палид ва ифротӣ шикаст хӯрданд ва ин бор ҳам натавонистанд, ки худро сафед кунанд. Наҳзатиён бо роҳбарашон аблаҳи ғуломтабиат- Кабирии равонӣ ҳар чи қадар метавонистанд дар ин ҷаласа дурӯғ гуфтанду дурӯғ бофтанд. Ҳар қадар кӯшиш карданд ягон одами солим дар ин ҷаласа аз онҳо намояндагӣ накард ва маҷбур шуданд чанд фоҳишаро ҳамчун фаъоли ҷамъиятӣ муаррифӣ кунанд. Аммо дареғо, ки мо кайҳо боз ин фоҳишаҳоро мешиносем ва сад дареғ, ки онҳо фаъоли сиёсӣ буданашон ҳам фақат як маъно медиҳад, ин ҳам бошад фаъолияти фоҳишагӣ. Намедонам, шояд ПМТ мехоҳад, ки фоҳишахона боз кунад?!
Ба ин ҳад расонидани дараҷаи савод ва андешаро аз ҷониби наҳзатиёни ифротӣ ва чанд девонаи бесаводи дигар интизор надоштам. Ҳарчанд медонам, ки ин охири кор аст ва фанои ТЭТ ҲНИ бо дигар мухолифин наздик омадааст. Ин бори дигар шаҳодат аз он медиҳад, ки ин гурӯҳҳо фақат мехоҳанд, ки Тоҷикистонро паст зананд ва ин барои хоҷагони хориҷияшон муҳим аст.
Мо ҳаргиз ин рафтори бад ва шармандасозии миллатро аз ҷониби Кабирии бетарбия ва палид намебахшем. Ҳарчанд имрӯзҳо онҳо дар Аврупо ҳастанд, вале мо ҳатман ҷинояткорро бепосух намегузорем.