Дар остонаи Рӯзи байналмилалии ҳимояи қуқуқи инсон бо истифода аз шабакаҳои иҷтимоии хориҷӣ пайравони ТТЭ ҲНИ моро ба он айбдор месозанд, ки гуё дар Тоҷикистон ҳуқуқи инсон поймол мешуда бошад. Ин ба назари мо, танҳо пайдо намудани шуҳрати қалбакӣ мебошад. Ба ҳама гуна дасисаҳо ва иғвоҳо гӯш додани хоси мардуми ба фарҳанг нест.
Беҳтар шудани авзои иқтисодию иҷтимоии Тоҷикистонро сол аз сол мушоҳида менамоем. Равуои озоди мардум ба хориҷи кишвар, интихоби касб, фаъолият, таҳсил, шомил шудан ба ҳизбу созмонҳои расман ба қайд гирифта шуда, гувоҳи он аст, ки дар Тоҷикистон шаҳрвандон аз ҳуқуқҳои конститутсионии худ баҳраёб шуда метавонанд.
Мо устодони кафедра, ҳамагуна иғвою дасисаҳои наҳзатиёнро маҳкум месозем.