Мо аҳли устодону кормандони кафедра дар шабакаи иҷтимоӣ бо назари як қаламкаши кутоҳназар Саидюнуси Истаравшанӣ шинос шуда, ангушти тассуф газидем. “ Раиси ПМТ дар гуфтугӯи онлайн дар ҷумъашаб (18.01.2019) дар посух ба пурсише, ки дарбардорандаи таҳқиру тавҳин ба як зан будааст, бо баёни ин ки ман (Кабирӣ) номи он занро намегирам, гуфт: “Воқеан ин як таҳқир ба зан ва модари тоҷик аст ва як тӯҳмати ошкор аст, гузашта аз он ки як дурӯғи бофта аст. Ҳамин хел ҳарфҳо ва сӯҳбатҳо дар бораи дигар бузургворон дар Наҳзат ҳам буд, дар бораи Устод Тӯраҷонзода чиҳое нагуфтанд ва дар бораи устодони дигар ҳам.”
Барои Кабирӣ ва думравонаш гуфтанием, ки мавриди истифодаи калимаи устод ва ахлоқи Шарқ андак хушрафтор бошанд. Ба хотири рушди илм устодон шабу руз заҳмат мекашанд то зербинои дониши мутахасисони оянда мустаҳкам гардад.
Ҳамагуна таҳқиру тӯҳматро нисбат ба сиёсати имрузаи Ҳукумати мамлакат рад менамоем