Ҳамагуна амалҳои ТТЭ ҲНИ ба хотири ҳангомаҷуӣ равон шудааст. Аз ҷумла, дар ҳолати тарсу ҳарос нигоҳ доштани мардум ва даст задан ба аъмоли зишт. Ба ин хотир аз ҳар усул истифода мебаранд.
Хоҷаҳои онҳо ба хотири дастёбӣ ба ҳадафҳои худ доми фиребро густурда бештар ҷавонони муҳоҷирро дасиса мекунанд ва ба гуруҳҳои ифротгаро шомил мекунанд.
Дар сояи тарс нигоҳ дошта аз дину таасуб афкори мардумро ҳасратолуд мекунанд.
Аз ин хотир, мо набояд фирефтаи амру даъватҳои наҳзатиён шавем.
Садоқат ба Ватанро дар хизмат ва меҳру муҳаббат ба арзишҳои миллӣ нишон диҳем.
Шавкат Исматов, муаллими калони кафедраи сохтмон ва корҳои маркшейдерии ДКМТ