М.Кабирӣ , М. Садриддин, М. Салимпур дар шабакаҳои иҷтимоӣ худро ҳамчун ҳомии миллати тоҷик нишон дода , ҷавонони бо нангу номуси тоҷикро ба вартаи ҷаҳолат тела додани мешаванд, ки ин як хиёнати маҳз мебошад. Зеро на М. Садриддин ва на М. Кабирӣ миллатдӯст асту на М. Салимпур инҳо душманонии аслии миллат ва давлати тоҷикон мебошанд. Худ қазоват намоед, вақте ,ки онҳо ҳурмати падару модар ва додари худро ба ҷо намеоранд, чӣ хел онҳо метавонанд ғамхори миллат бошанд. Ин як дурӯғ ва ҳиллаи наҳзатӣ мебошад, ки онҳо худро чунин муаррифӣ намуда, мехоҳанд аз ҳамин роҳ ҷомеаро ба гумроҳӣ баранд.
Барои ҳар як фарди мусулмон баъди Худованд падару модар чизи муқаддас ба шумор меравад. Дар сураи Луқмон худованд мефармояд “шукри ман ва шукри падару модаратро кун”.Ҳар шахсе, ки падару модари худро эҳтиром намекунад ва дар вақти сахтӣ дастгири онҳо нагарданд, мусалмонӣ ҳақиқӣ нест ва ҳуқуқи ба насли дигар роҳбарию насиҳаткунӣ надорад. Муҳаммадиқболи Садриддин оқи падар аст ва Муҳидин Кабирӣ, ки оқи модар асту аз дафни модар дида, баромадро дар ким кадом конфронс афзал донист. Пастфитраттарин касеро на метавон мисол овард. Оқи падар Мирзои Салимпур, ки додараш Илҳом Салимпур ки будани онро дар шабакаи ичтимоӣ фош кардааст, аз ҷумлаи назатиҳое мебошанд, ки бо додараш ҷанг кард ва баъди фош шудани сираш додарашро девона хонд. Рафтори ин се махлуқи одамсурат гувоҳи медиҳад, ки аъзоёни ТТЭ ҲНИ чӣ гуна шахс мебошанд?
Онон ба ғайр аз ватанфурӯшию иғвогарӣ боз ҳурмати падару модар ва додаронро ба ҷо намеоранд ва обрӯи миллати тоҷикро дар ҷаҳон мерезонанд, ки бояд пеши роҳи ин террористон ва номардони пастфитрат гирифта шавад.
Толибшоева С.О.